по́сцілка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель, якой засцілаюць ложак, або кавалак тканіны, якой накрываецца ці завешваецца што-н.
Ткаць посцілкі.
Завесіць ложак посцілкай.
Снежная п. (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смуга́, -і́, ДМ смузе́, ж.
1. Падобная на дым, лёгкая атмасферная пялёнка, дымка, туман.
Небасхіл заслаўся смугой.
Каля лесу слалася с.
2. перан. Тое, што перашкаджае ясна бачыць, затуманьвае.
С. засцілае вочы.
С. на твары (журботны настрой).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вельбо́т, ‑а, М ‑боце, м.
Лёгкая быстраходная вёславая лодка з вострым носам і кармою, прызначаная для выкарыстання на марскіх промыслах.
[Англ. whale-bot.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абгаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Невялікая, лёгкая агароджа. Наўкол прыгожай абгародкай Зялёны двор абняў тынок. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атле́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Сістэма спартыўных практыкаванняў, якія патрабуюць рознабаковай фізічнай падрыхтоўкі.
○
Лёгкая атлетыка — від спорту — бег, хадзьба, скачкі, кіданне кап’я, дыска і пад.
Цяжкая атлетыка — від спорту — падняцце цяжару: штангі, гіры і пад.
|| прым. атлеты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аднако́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Аднаколавая, лёгкая тачка. [Васіль:] «А ручкі ў гэтых аднаколках якраз як у плузе...» Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прага́лак, ‑лку, м.
Тое, што і прагаліна. Урэшце на прагалак між дрэў унізе выбегла лёгкая паласатая постаць на выгляд быццам падлетка. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шавіёт, ‑у, М ‑віёце, м.
Лёгкая, мяккая, крыху варсістая шарсцяная ці паўшарсцяная тканіна, якая ідзе на шыццё верхняй вопраткі. Касцюм з шавіёту.
[Англ. cheviot.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ле́тніца ’летнік, лёгкая спадніца’ (Федар. Дад.). У выніку універбізацыі словазлучэння летняя спадніца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плёвый прост. пусты́; (легко исполнимый) лёгкі;
плёвое де́ло гэ́та раз плю́нуць, гэта пуста́я (лёгкая) спра́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)