Verbum

на́трый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. на́трыевы, -ая, -ае.

Натрыевая салетра.

бэж, нязм. і бэ́жавы, -ая, -ае.

Светла-карычневы з ружова-жоўтым адценнем.

Бэжавае паліто.

Сукенка колеру бэж.

аметы́ст, -у, М -сце, м.

Каштоўны камень фіялетавага або з блакітным адценнем колеру.

|| прым. аметы́ставы, -ая, -ае.

база́льт, -у, М -льце, м.

Вулканічная горная парода, звычайна чорнага колеру.

|| прым. база́льтавы, -ая, -ае.

Базальтавая лава.

сапфі́р, -у, м.

Каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру.

|| прым. сапфі́рны, -ая, -ае і сапфі́равы, -ая, -ае.

залаці́сты, -ая, -ае.

Колеру золата, з бліскуча-жоўтым адлівам.

Залацістыя зоры.

Залацістыя валасы.

|| наз. залаці́стасць, -і, ж.

аднаві́цель, -я, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога выклікаецца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

А. для валасоў.

тыпо́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі жук-караед цёмна-бурага колеру, які наносіць шкоду хвойным дрэвам.

цытры́н, -у, м.

Мінерал, разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру.

|| прым. цытры́нны, -ая, -ае і цытры́навы, -ая, -ае.

вітра́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Узор са шкла рознага колеру (у вокнах, дзвярах).

|| прым. вітра́жны, -ая, -ае.