непринуждённо нареч.

1. натура́льна; про́ста; нязму́шана;

2. (зана́дта) во́льна; бесцырымо́нна; см. непринуждённый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переуплотня́ть несов.

1. пераўшчыльня́ць;

2. (делать слишком твёрдым) рабі́ць залі́шне (зана́дта) цвёрдым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́цны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Занадта моцны. [Палавіна варот] адчынілася павольна і не зарыпела — замоцны быў штуршок. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́зна, прысл.

Разм. Занадта позна. Рыбак схамянуўся і пацягнуў. Запозна, — вуда з пустым кручком. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрабні́ць, ‑драбню, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., што.

Разм.

1. Здрабніць усё, многае.

2. Зрабіць занадта дробным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Начумі́цца ’наесціся занадта’ (Ян.). Няясна; магчыма, да чуми ’хвароба’, тады *наесціся да чумы, як прастамоўнае да халеры ’вельмі многа, шмат’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адбавіць.

•••

Хоць адбаўляй — аб чым‑н., чаго ёсць занадта многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіра́лаўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Вымаганне занадта вялікай платы, запрошванне вялікай цаны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прызлі́шна (прызлі́шно) ’вельмі свабодна, прасторна’ (Нар. Гом.). Верагодна, своеасаблівая найвышэшая ступень ад прысл. залі́шне ’звыш меры, занадта’ з рэдукцыяй пераднаціскнога ‑а‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)