ухлю́паць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь, запырскаць граззю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ухлю́паю ухлю́паем
2-я ас. ухлю́паеш ухлю́паеце
3-я ас. ухлю́пае ухлю́паюць
Прошлы час
м. ухлю́паў ухлю́палі
ж. ухлю́пала
н. ухлю́пала
Загадны лад
2-я ас. ухлю́пай ухлю́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ухлю́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмазаць што‑н. чым‑н., забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́дніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Тое, што і забрудзіць. Забрудніць касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зрабіць нячыстым, паганым; забрудзіць. Запаганіць двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацухмо́ліць, ‑ло, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць што‑н. Зацухмоліць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пацкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, вымазаць. Выпацкаць паліто, твар, рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм. Забрудзіць. Загнюсіць ваду ў рэчцы. Загнюсіць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. пагард. занасіць, забрудзіць (пра вопратку). Задрыпаць нагавіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Замурзаць твар. Замурзаць адзежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Забрудзіць моцна, па ўсёй паверхні. Збрудзіў усю сарочку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)