заво́страны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завастрыць.

2. у знач. прым. З вострым канцом; востраканцовы. Завостраны шпіль вежы. // Дробны, вуглаваты (пра твар, рысы твару і пад.). Часамі з натапыраных лахманоў паказваўся дробны твар, худы і завостраны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпы́л, ‑у, м.

Спец. Дробны вугальны або графітны пыл, якім прысыпаюць унутраную паверхню ліцейнай формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́бна нареч.

1. ме́лко;

2. убо́ристо;

3. дро́бно;

1-3 см. дро́бны 1, 8, 10

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́слы, -ая, -ае.

1. Выкладзены коратка, лаканічны.

Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.

2. Кароткі ў часе.

У сціслыя тэрміны.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).

|| наз. сці́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́дра, ‑ы, ж.

1. Дробны і мяккі, звычайна пахучы парашок, які наносіцца на скуру як гігіенічны і касметычны сродак. Пакрыць твар пудрай. □ Зняла Насця капялюш, памылася, каб змыць пудру. Колас.

2. Дробны парашок з мінеральных і іншых рэчываў. Цэментная пудра. Цукровая пудра.

[Фр. poudre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мя́тны ’дробны’ (Выг. — Смул., БЛ, 3, 21). Да мяць (гл.) > мяты; суфікс ‑н‑, як у дробны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кля́ўза, ‑ы, ж.

1. Уст. Прыдзірлівы дробны судовы іск.

2. Разм. Ілжывая дробязная скарга; нагавор, паклёп.

[Ад лац. clausula — агаворка, дадатковы артыкул.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробь​III

1. (дробны стук) дро́бат, -ту м.;

2. (трель) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́лкий

1. (некрупный) дро́бны;

2. (неглубокий) ме́лкі, плы́ткі;

3. (ничтожный) нікчэ́мны; (мелочный) дро́бязны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)