Verbum

заваля́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак. (разм.).

Праляжаць доўга без выкарыстання, прымянення.

заляжа́лы, -ая, -ае.

Які доўга ляжаў без выкарыстання, які сапсаваўся ад доўгага ляжання.

Заляжалае сукно.

нахадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.

Пахадзіць доўга, уволю.

Нахадзіўся па лесе, што ног не чуе.

папаганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што (разм.).

Ганяць доўга, неаднаразова.

Колькі плытоў я папаганяў.

ле́жма, прысл.

У ляжачым становішчы; лежачы.

Піць л.

◊

Лежма ляжаць (разм.) — доўга ляжаць, не ўстаючы.

разбурча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга бурчаць.

рассвярбе́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бі́цца; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга свярбець.

злапа́мятны, -ая, -ае.

Які доўга помніць, не даруе прычыненага зла.

З. чалавек.

|| наз. злапа́мятнасць, -і, ж.

наваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; зак. (разм.).

Паваяваць некаторы час.

З такой зброяй доўга не наваюеш.

напе́цца, -пяю́ся, -пяе́шся, -пяе́цца; -пяёмся, -пеяце́ся, -пяю́цца; зак. (разм.).

Уволю, доўга папець.

І напеліся, і натанцаваліся.