рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.

Гістарычны р.

|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.

Раманны жанр.

Раманічная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

истма́т (истори́ческий материали́зм) гістма́т, -та м. (гістары́чны матэрыялі́зм).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

славянафі́льства, -а, н.

У Расіі ў сярэдзіне 19 ст.: ідэйна-палітычная плынь, прадстаўнікі якой супрацьпастаўлялі гістарычны шлях развіцця Расіі развіццю краін Заходняй Еўропы і ідэалізавалі патрыярхальныя рысы рускага побыту і культуры.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гісторыка-...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «гістарычны», напрыклад: гісторыка-філалагічны, гісторыка-літаратурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпапе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.

1. Вялікі твор эпічнага жанру, у якім апісваюцца значныя гістарычныя падзеі.

Э.

Івана Мележа «Людзі на балоце».

2. перан. Буйная, значная падзея, якая ахоплівае цэлы гістарычны перыяд.

Э.

Вялікай Айчыннай вайны.

|| прым. эпапе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістары́чнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць гістарычнага (у 1 знач.). Гістарычнасць мастацкага твора.

2. Гістарычны падыход да з’яў; гістарызм (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаталі́зм, ‑у, м.

Кніжн. Вера ў непазбежны лёс. Марксісцкай ідэалогіі чужы не толькі гістарычны фаталізм, але і пасіўны аб’ектывізм у падыходзе да з’яў рэчаіснасці. Перкін.

[Ад лац. fatalis — наканаваны; фатальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факульте́т факультэ́т, -та м.;

истори́ческий факульте́т гістары́чны факультэ́т;

юриди́ческий факульте́т юрыды́чны факультэ́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матэрыялі́зм, -му м. материали́зм;

○ дыялекты́чны м. — диалекти́ческий материали́зм;

гістары́чны м. — истори́ческий материали́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыкл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Заканамернае, рэгулярнае кола якіх-н. з’яў, дзеянняў, працэсаў.

Гадавы ц. вярчэння Зямлі.

2. Сукупнасць навук, аб’яднаных па якім-н. агульным прынцыпе.

Гістарычны ц.

3. Шэраг, паслядоўны закончаны рад чаго-н.

Ц. вершаў.

Ц. лекцый.

Ц. песень.

|| прым. цыклавы́, -а́я, -о́е (да 2 і 3 знач.) і цыклі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)