Verbum

карцёж, ‑цяжу, м.

Разм. Азартная і зацяжная гульня ў карты. Завесці карцёж. Прыахвоціцца да карцяжу.

прэфера́нс, ‑а, м.

Картачная гульня. Пажылыя бавілі час за прэферансам, захапляліся картамі і спірытызмам. «Полымя».

[Фр. préférence.]

штос, ‑а, м.

1. Старадаўняя азартная картачная гульня.

2. Спец. Адзін з прыёмаў у фехтаванні.

[Ням. Stoß.]

валейбо́л, ‑а, м.

Спартыўная гульня ў мяч, які перакідваецца цераз сетку ад адной каманды да другой.

[Англ. volley-ball.]

гандбо́л, ‑а, м.

Камандная спартыўная гульня, у якой ігракі імкнуцца рукамі закінуць мяч у вароты праціўніка.

[Англ. hand — рука і ball — мяч.]

ракамбо́ль ​¹, ‑я, м.

Даўняя картачная гульня.

[Фр. rocambole.]

ракамбо́ль ​², ‑ю, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства лілейных.

[Фр. rocambole.]

карцёжны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гульні ў карты, звязаны з ёй. Карцёжная гульня. Карцёжны стол.

пушбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што вялікі скураны мяч прапіхваецца ў вароты праціўніка.

[Ад англ. push — піхаць і ball — мяч.]

шу́лерскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шулера, уласцівы шулеру. Шулерскія прыёмы. Шулерская гульня. // перан. Махлярскі, ашуканскі, несумленны.