Verbum

жарго́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Мова якой-н. прафесійнай або сацыяльнай групы, насычаная спецыфічнымі словамі і выразамі, якія адрозніваюцца ад агульнанароднай мовы.

Ж. маракоў.

|| прым. жарго́нны, -ая, -ае.

кіргі́зы, -аў, адз. -гіз, -а, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Кыргызстан.

|| ж. кіргі́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. кіргі́зскі, -ая, -ае.

каза́хі, -аў, адз. каза́х, -а, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Казахстан.

|| ж. каза́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. каза́хскі, -ая, -ае.

фі́ны, -аў, адз. фін, -а, м.

Народ фіна-ўгорскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Фінляндыі.

|| ж. фі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. фі́нскі, -ая, -ае.

партуга́льцы, -аў, адз. -лец, -льца, м.

Народ раманскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Партугальскай Рэспублікі.

|| ж. партуга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. партуга́льскі, -ая, -ае.

палеазо́й, -зо́ю, м. (спец.).

Самы старажытны этап фанеразойскай гісторыі Зямлі.

|| прым. палеазо́йскі, -ая, -ае.

○

Палеазойская эра — эра геалагічнай гісторыі Зямлі, якая суадносіцца з існаваннем старажытнейшай групы адкладаў горных парод.

эсто́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Эстоніі.

|| ж. эсто́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. эсто́нскі, -ая, -ае.

разасяро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Раздзяліўшы на драбнейшыя групы, размеркаваць кожную з іх асобна, у некалькіх месцах.

Р. войска.

Р. аб’екты.

|| незак. разасяро́джваць, -аю, -аеш, -ае.