этні́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да якога-н. народа.

Э. склад насельніцтва.

○

Этнічная супольнасць — устойлівая сацыяльная група людзей (племя, народнасць, нацыя), якая ўзнікла гістарычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бара́ты, ‑аў.

Група мінералаў, якія з’яўляюцца солямі борных кіслот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плечано́гія, ‑іх.

Група марскіх жывёлін, знешне падобных да малюскаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́мічы, -аў, адз. радзіміч, -а, м.

Група ўсходнеславянскіх плямён, якія жылі ў першым тысячагоддзі ў міжрэччы Дняпра і Дзясны па цячэнні ракі Сож і яе прытокаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апартуні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апартуністаў. Апартунісцкая група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аркестра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аркестранта. Аркестранцкая група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кавалька́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Група коннікаў на прагулцы.

[Фр. cavalcade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метыле́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метылену. Метыленавая група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ініцыяты́ўны, -ая, -ае.

1. Які праяўляе ініцыятыву ў якой-н. справе.

Ініцыятыўная група.

2. Які валодае ініцыятывай; прадпрымальны.

І. чалавек.

|| наз. ініцыяты́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца турызмам.

|| ж. туры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. туры́сцкі, -ая, -ае.

Турысцкая група.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)