белату́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Гатунак яравой пшаніцы; арнаутка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́мі, нескл., ж.

Гатунак цвёрдай вэнджанай каўбасы з прымешкай чырвонага віна.

[Ад іт. salame — каўбаса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражэ́, нескл., н.

1. Гатунак дробных цукерак круглай або авальнай формы.

Шакаладнае д.

2. Лекавы прэпарат такой формы.

Вітаміннае д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малі́наўка², -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Гатунак летняй яблыні, а таксама яе буйныя ружаватыя кісла-салодкія плады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

украі́нка ​1,

гл. украінцы.

украі́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Гатунак пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кстра, нескл. прым.

Самы лепшы, найвышэйшы (пра сорт, якасць, гатунак тавару). Масла экстра.

[Ад лац. extra — звыш меры, занадта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паду́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. падушка.

2. мн. Гатунак цукерак, якія па форме нагадваюць падушку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́к, -у, м.

Гатунак белай гліны, што ідзе на выраб фаянсу.

2. Посуд, выраблены з такой гліны.

|| прым. апако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размары́н, -у, м.

1. Паўднёвая вечназялёная расліна сямейства губакветных, з якой здабываюць эфірны алей.

2. Гатунак яблыкаў.

|| прым. размары́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цукро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Летні гатунак ігрушы з салодкімі пладамі, а таксама сам плод гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)