плени́ть сов.

1. (взять в плен) уст. узя́ць у пало́н; палані́ць, запалані́ць;

2. перен. палані́ць, запалані́ць; (очаровать) зачарава́ць; (привлечь) прыва́біць; (увлечь, захватить) захапі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́шняе сущ. после́днее;

узя́ць а. — взять после́днее;

◊ змага́цца да ~няга — боро́ться до после́днего;

як а. (аста́тняе) у печ укі́нуўшы (усы́паўшы) — сло́вно после́днего лиши́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каранда́ш каранда́ш, -ша́ м., ало́вак, род. ало́ўка м.;

сде́лать в карандаше́ вы́канаць ало́ўкам (карандашо́м);

◊

брать (взять) на каранда́ш браць (узя́ць) на каранда́ш, занато́ўваць (занатава́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палані́ць I сов.

1. (взять в плен) плени́ть;

2. перен. очарова́ть, плени́ть

палані́ць II несов.

1. (брать в плен) пленя́ть;

2. перен. очаро́вывать, пленя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўне́р, -няра́ м. во́рот, воротни́к;

◊ браць (узя́ць) за к. — брать (взять) за ши́ворот;

за к. не ка́пае — не ка́плет (над кем);

залажы́ць за к. — заложи́ть за га́лстук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забра́ть​I сов.;

1. в разн. знач. забра́ць, мног. пазабіра́ць;

2. (взять) узя́ць;

3. (набрать, купить) набра́ць;

4. (получить, приобрести) займе́ць, узя́ць;

5. портн. залажы́ць; см. забира́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адда́ча ж., в разн. знач. отда́ча;

узя́ць без ~чы — взять без отда́чи;

а. пад суд — отда́ча под суд;

а. пры стрэ́ле — отда́ча при вы́стреле;

а. капіталаўклада́нняў — отда́ча капиталовложе́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адабра́ць I сов.

1. (взять обратно) отобра́ть;

2. (лишить чего-л.) отня́ть;

3. (выделить, выбрать) отобра́ть;

4. безл. (парализовать) отня́ться;

руку́ ~ра́ла — рука́ отняла́сь

адабра́ць II несов. одобря́ть; см. адо́брыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уба́віць сов., в разн. знач. уба́вить;

у. цану́ — уба́вить це́ну;

у. крок — уба́вить шаг;

у. ско́расць — уба́вить ско́рость;

у. святло́ — уба́вить свет;

◊ ні ў. ні прыба́віць — ни дать ни взять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устано́вка в разн. знач. устано́ўка, -кі ж.;

устано́вка телефо́на устано́ўка тэлефо́на;

коте́льная устано́вка каце́льная ўстано́ўка;

взять устано́вку на повыше́ние ка́чества узя́ць устано́ўку на павышэ́нне я́касці;

по устано́вкам це́нтра па ўстано́ўках цэ́нтра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)