лукамо́р’е, ‑я, н.

Уст. паэт. Звілісты марскі бераг або заліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бычовны́к ’бераг (канавы, сажалкі і інш.)’ (Клім.). Відавочна, палеская форма (з фанетычным развіццём *ě > ы пасля губных) слова бічаўні́к ’бераг, берагавая паласа’ (Яшкін), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пляж, ‑а, м.

Пясчаны або жвірысты бераг ракі, мора ці возера, на якім загараюць і адпачываюць у час купальнага сезону. Крыху далей высокі бераг з сасновым лесам пераходзіць у шырокі пясчаны пляж. В. Вольскі.

[Фр. plage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лімана. Ліманныя гразі. Ліманны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́траны, ‑ая, ‑ае.

Звернуты ў той бок, адкуль дзьме вецер. Паветраны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіёрдавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фіёрда; з фіёрдамі. Фіёрдавы бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць; які ідзе, вядзе ў адваротным кірунку.

С. бераг ракі.

2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абры́вісты в разн. знач. обры́вистый;

а. бе́раг — обры́вистый бе́рег;

абры́вістая гаво́рка — обры́вистая речь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травяні́сты в разн. знач. травяни́стый;

~тая раслі́ннасць — травяни́стая расти́тельность;

т. бе́раг — травяни́стый бе́рег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з галькі, пакрыты галькай. Галечны пласт. Галечны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)