Verbum

крыжачо́к, -чка́, м.

Беларускі народны парны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

першадрука́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек, які паклаў пачатак кнігадрукаванню.

Беларускі п.

Францыск Скарына.

лі́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Вандроўны беларускі музы́ка-пясняр з лірай¹ (у 2 знач.).

фалькло́р, -у, м.

Вусная народная творчасць, сукупнасць народных абрадавых дзеянняў.

Беларускі славесны ф.

|| прым. фалькло́рны, -ая, -ае.

бэ́ра, -ы, мн. бэ́ры, бэр, ж.

Пашыраны ў Беларусі гатунак позніх груш з буйнымі жоўтымі пладамі, а таксама сам такі плод.

○

Лошыцкая бэра — беларускі селекцыйны гатунак груш, выведзены ад слуцкай бэры.

Слуцкая бэра — стары беларускі гатунак груш народнай селекцыі, распаўсюджаны па ўсёй Беларусі, асабліва на Случчыне.

ляво́ніха, -і, ДМ -нісе, ж.

Беларускі парны народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Танцуюць імклівую лявоніху.

трасу́ха, -і, ДМ -су́се, ж.

Беларускі старадаўні народны танец, які ў 19 ст. зліўся з полькай.

Скакаць трасуху.

Полька-т.

жале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.

Беларускі і рускі народны інструмент у выглядзе дудкі з раструбамі.

|| прым. жале́йкавы, -ая, -ае.

узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. узысці.

2. да чаго. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго-н.

Сучасны беларускі алфавіт узыходзіць да стараславянскай азбукі.