суперфасфа́т, ‑у, М ‑фаце, м.

Мінеральнае ўгнаенне, якое атрымліваецца шляхам апрацоўкі фасфатаў кіслотамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запяка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Страва, прыгатаваная запяканнем.

Рысавая з.

2. Ягадная наліўка з прыправамі, прыгатаваная шляхам гарачай апрацоўкі.

Вішнёвая з.

|| прым. запяка́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неапрацава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не прайшоў апрацоўкі.

2. Недастаткова апрацаваны; недасканалы. Неапрацаваны артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планша́йба, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне, якім заціскаюць дэталі ў час апрацоўкі на металарэзных станках.

[Ням. Planscheibe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапашны́, ‑ая, ‑ое.

Які сеецца радамі, з шырокімі міжраддзямі для апрацоўкі; абганяльны. Прапашныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфармава́цца, ‑муецца; зак.

Прыняць тую ці іншую форму ў працэсе апрацоўкі, штампоўкі або адліўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотарэакты́ў, ‑тыву, м.

У фатаграфіі — рэчыва, якое выкарыстоўваецца для хімічнай апрацоўкі плёнкі і фотапаперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраруба́нак, ‑нка, м.

Рубанак для апрацоўкі паверхні драўляных вырабаў, які дзейнічае на электрычнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абпальвання, які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай. Абпальныя печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́нкер, ‑а, м.

Спец. Рэжучы інструмент для апрацоўкі адтулін у металічных, пластмасавых і пад. дэталях.

[Ням. Senker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)