Вушко́ ’ямка ў печы, збоку, для попелу, гарачага вуголля’ (Шушк., 156). Да ву́ха, памянш. форма для абазначэння дэталі печы на падставе метафары «ўваход у печ — галава».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карабе́ц1 ’караблік’ (Дзмітр.) — другасная форма ад карабель (слядоў карай = прасл. котѣъ у гэтым значэнні не наглядаецца).

Карабе́ц ’карп, Cyprinus carpio’ (Мат.), кантамінацыя карп з папярэднім.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ква́кша ’лягушка сямейства бясхвостых земнаводных, якая жыве пераважна на дрэвах’ (ТСБМ). Форма слова, відавочна, адлюстроўвае балтыйскі ўплыў. Параўн. структурна тоеснае літ. kvākše ’квактуха’ (да kvakšėti ’квактаць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́цса ’гэта значыць, так сказаць’: nałpy, nacsa zwiery takije (Пятк. 2). Алегра-форма да значыцца, параўн. на́ча (гл.), ляпаглянь), ачбач) і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пі́цюхны — спагадлівая форма заг. ладу ад дзеяслова піць (Нас.). Утворана ад піць (гл.) пры дапамозе суф. ‑ухп‑ы. Параўн. нітачкі, піцвпькі, атаксама назоўнікмат‑ухп‑а мамачка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Рэві́ла, рэвіло ’усеагульны роў; плакса’ (ТС). Экспрэсіўная форма з адценнем узмацняльнасці ад раўці (гл. роў2), аналагічна мазіла ’мазь’ (З нар. сл.), равула ’румза’ (Нар. лекс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́шчо1 ’і да таго падобнае’: овады да тошчо нападае (ТС). З укр. то́що ’тс’ — сцягненая форма выразу са значэннем ’тое, што і…’, гл. той, шчо.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́ндэр ‘прычэп да паравоза’; ‘конкурсная форма правядзення таргоў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рус. те́ндер, дзе з англ. tender ‘тс’, ‘заяўка на падрад’ (Арол, 4, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абапе́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абапе́рты абапе́ртая абапе́ртае абапе́ртыя
Р. абапе́ртага абапе́ртай
абапе́ртае
абапе́ртага абапе́ртых
Д. абапе́ртаму абапе́ртай абапе́ртаму абапе́ртым
В. абапе́рты
абапе́ртага
абапе́ртую абапе́ртае абапе́ртыя
абапе́ртых
Т. абапе́ртым абапе́ртай
абапе́ртаю
абапе́ртым абапе́ртымі
М. абапе́ртым абапе́ртай абапе́ртым абапе́ртых

Кароткая форма: абапе́рта.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абваскава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абваскава́ны абваскава́ная абваскава́нае абваскава́ныя
Р. абваскава́нага абваскава́най
абваскава́нае
абваскава́нага абваскава́ных
Д. абваскава́наму абваскава́най абваскава́наму абваскава́ным
В. абваскава́ны
абваскава́нага
абваскава́ную абваскава́нае абваскава́ныя
абваскава́ных
Т. абваскава́ным абваскава́най
абваскава́наю
абваскава́ным абваскава́нымі
М. абваскава́ным абваскава́най абваскава́ным абваскава́ных

Кароткая форма: абваскава́на.

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)