афані́я, ‑і, ж.

Адсутнасць гучнага голасу пры захаванні гпэпту.

[Грэч. aphōnía — ад a — адмоўная часціца і phōné — гук, голас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыяскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання бактэрый пры дапамозе мікраскопа.

[Ад слова бактэрыя і грэч. skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бястэ́кставы, ‑ая, ‑ае.

Пры якім няма тэксту. Бястэкставы малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніза́цца, зніжацца; зак.

Разм. Злучыцца, змацавацца пры знізванні, нанізванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кал, ‑у, м.

Змесціва кішэчніка, якое выдзяляецца пры спаражненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́бшчык, ‑а, м.

Служачы пры гардэробе (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкіпе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які згус, ссеўся пры высокай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаты́лак, ‑лка, м.

Клінок для замацавання касы пры касільне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пузырко́вы, ‑ая, ‑ае.

Пры якім утвараюцца пузыркі. Пузырковы лішай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлокапірава́нне, ‑я, н.

Спец. Здыманне копій пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)