Verbum

адначасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым‑н. іншым. Адначасовыя падзеі. Адначасовае навучанне чытанню і пісьму. Адначасовае абслугоўванне трох станкоў.

гага́т, ‑у, М ‑гаце, м.

Адзін з відаў каменнага вугалю, які добра паліруецца і ідзе на выраб розных дробных упрыгожанняў (пацерак, муштукоў і інш.).

[Грэч. gagatēs.]

карача́еўцы, ‑аў; адз. карачаевец, ‑чаеўца, м.; карачаеўка, ‑і, ДМ ‑чаеўцы; мн. карачаеўкі, ‑чаевак; ж.

Адзін з народаў, які насяляе Карачаева-Чэркескую аўтаномную вобласць.

ла́піць, лаплю, лапіш, лапіць; незак., што.

Разм. Латаць. Надзя на ўслончыку пераглядала бялізну сваю, вопратку, лапіла, дзе трэба, і складала ў адзін клунак. Галавач.

неаднаразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца або адбываецца не адзін раз. Неаднаразовыя папярэджанні. □ Неаднаразовыя гутаркі з галоўным хірургам скончыліся тым, што [Наталлю Максімаўну] выклікаў начальнік шпіталя. Дудо.

радыёвяшча́нне, ‑я, н.

Перадача па радыё тэкставых і музычных праграм як адзін з асноўных сродкаў інфармацыі, масавай агітацыі і прапаганды. Ультракароткахвалевае радыёвяшчанне. Правадное радыёвяшчанне.

стака́та,

1. нескл., н. У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.

2. прысл. Адрывіста, каротка.

[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]

умата́цца, ‑аецца; зак.

1. Разм. Укруціцца, ублытацца ў што‑н. Уматаўся канец вяроўкі ў кола.

2. Намотваючыся, змясціцца. Усе ніткі ўматаліся ў адзін клубок.

чэрке́сы, ‑аў; адз. чэркес, ‑а, м.; чэркешанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. чэркешанкі, ‑нак; ж.

Адзін з народаў, якія насяляюць Карачаева-Чэркескую аўтаномную вобласць.