ларынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор у выглядзе плоскага люстра на доўгім стрыжні для даследавання гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і skopos — наглядальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледаскі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Адтуліна ў плаціне для скідання лёду ў час ледаходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімнало́гія, ‑і, ж.

Спец. Аддзел гідралогіі, які вывучае ўнутраныя воды (азёры, сажалкі і пад. вадаёмы).

[Ад грэч. limnē — стаячая вада, возера і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мальто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукрыстае рэчыва, якое атрымліваецца пры ўздзеянні соладу на крухмал; соладавы цукар.

[Англ. maltose ад malt — солад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісціро́л, ‑у, м.

Спец. Пластычная маса, якая мае ўласцівасці ізалятара і выкарыстоўваецца пераважна ў электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак.

Спец. Адвесам праверыць прамізну якой‑н. паверхні, лініі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Інструмент для нарэзвання вонкавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадро́стак, ‑тка, м.

Спец. Зялёная ніць, якая прарастае са споры моху і зноў дае мох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праменепраламле́нне, ‑я, н.

Спец. Змена кірунку светлавога праменя пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прапарваць — прапарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)