неф, ‑а, м.
Спец. Выцягнутая ўдаўжкі, звычайна прамавугольная, частка памяшкання, аддзеленая радам калон або слупоў.
[Фр. nef.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)