капе́ц, -пца́ м.

1. (место для хранения овощей) бурт;

2. на́сыпь со сто́лбиком как межево́й знак;

3. разг. иску́сственный холм;

4. прост. (гибель, конец) кры́шка ж.;

тут табе́ і к. — тут тебе́ и кры́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́ўбня ж.

1. уст. (молот) балда́;

2. (орудие для убоя скота) бойни́ца;

3. разг., бран. (глупый человек) балда́ м. и ж., обалду́й м., чурба́н м.;

чака́ць як вол до́ўбніпогов. ждать как вол о́буха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісьмо́вы

1. пи́сьменный;

п. знак — пи́сьменный знак;

~вая рабо́та — пи́сьменная рабо́та;

п. стол — пи́сьменный стол;

у ~вай фо́рме — в пи́сьменной фо́рме;

2. (связанный с принадлежностями для письма) писчебума́жный;

магазі́н ~вых прыла́д — магази́н писчебума́жных принадле́жностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бушпры́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Гарызантальны або нахільны брус, які выступае ўперад з носа судна і служыць для вынясення ўперад насавых парусоў.

[Гал. boeg — пярэдняя частка карабля і spriet — шост.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўнамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

1. Машына для мыцця воўны.

2. Прадпрыемства або частка яго, дзе мыюць воўну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрасхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Скарыстаць для якой‑н. мэты, патраціць на што‑н. (звычайна поўнасцю, усё). Зрасходаваць грошы. Зрасходаваць боепрыпасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зямлі́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зямлістага. Зямлістасць пяску. □ Была адна рыска, агульная для ўсіх настаўнікаў: гэта асаблівая бледнасць і зямлістасць колеру твараў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зянко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Рэжучы інструмент для апрацоўкі ўваходнай часткі адтуліны ў металічных, пластмасавых і пад. дэталях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́к, ‑а, м.

Вялікая свойская птушка сямейства фазанавых, якую разводзяць для атрымання мяса; самец гэтай птушкі.

•••

Змяняць быка на індыка гл. змяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабеста́н, ‑а, м.

Лябёдка з вертыкальным барабанам, якая выкарыстоўваецца для падцягвання суднаў да берага, падымання якара, на манеўровых чыгуначных пуцях і пад.

[Фр. cabestan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)