акругле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіўся круглым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацёклы, ‑ая, ‑ае.

Які зацёк; зацёкшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў вільготным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлопраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца слабадушнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які страўляецца, ператраўляецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпе́рсцевы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца трохперсцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугаву́хі, ‑ая, ‑ае.

Які недачувае; глухаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Брузда́цца ’аблівацца ў час яды, неахайна есці’ (Бяльк.). Мабыць, гукапераймальнае. Параўн. рус. бру́здить ’бурчаць’ (да апошняга гл. Фасмер, 1, 219, які прыводзіць і літ. bruzduliúoti). Да семантыкі параўн. бурбо́ліць ’булькаць; старанна есці, спяшацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ве́кша ’вавёрка’ (ДАБМ, 897, Гарэц., Касп.). Рус. ве́кша ’тс’. Паходжанне слова няяснае. Агляд розных версій гл. Фасмер, 1, 287. Найбольш пераконвае Трубачоў (Дополн., 1, 287), які бачыць сувязь з рус. ва́шка ’маладая вавёрка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)