і́рха, ‑і, ДМ ірсе, ж.

1. Вузенькая палоска скуры або аўчыны, якая закладваецца ў шво кажуха, рукавіцы і інш.

2. Разм. Тасёмка або вузкая палоска аўчыны, якой абшываюць край адзення або абутку для ўпрыгожання; аблямоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

1. Музычная п’еса для васьмі галасоў або інструментаў.

2. Ансамбль з васьмі выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў).

[Ням. Oktett ад лац. octo — восем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́днік, ‑у, м.

Двух- або шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з пустым сцяблом і белымі або ружаватымі кветкамі, сабранымі ў парасонікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамані́зм, ‑у, м.

Слова або моўны зварот, запазычаныя з раманскіх моў або ўтвораныя па тыпу моўных зваротаў і выразаў гэтых моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узроўняме́р, ‑а, м.

Прыбор для прамысловага вымярэння або кантролю ўзроўня вадкасці або сыпучых рэчываў у рэзервуарах, сховішчах, тэхналагічных апаратах і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У матэматыцы: паказчык ступені — лічбавае або літарнае абазначэнне, якое паказвае ступень, у якую ўзводзіцца дадзены лік або выраз.

2. Тое, па чым можна меркаваць пра развіццё і ход чаго-н.

Паказчыкі высокай культуры і адукаванасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палява́нне, -я, мн. -і, -яў, н., на каго-што або за кім.

Пошукі і высочванне звяроў, птушак з мэтай знішчэння або лоўлі.

П. на ваўкоў.

П. за перапёлкамі.

П. за варожым снайперам (перан.).

|| прым. паляўні́чы, -ая, -ае.

Паляўнічае таварыства.

П. сабака.

П. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́баршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ўдзельнічае ў выбарах або мае на гэта права.

Сустрэча дэпутата з выбаршчыкамі.

2. Пры двухступенных або многаступенных выбарах — асоба, упаўнаважаная для ўдзелу ў выбарах.

|| ж. вы́баршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. вы́баршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

1. Павесіць, прымацаваўшы да чаго-н. або надзеўшы на што-н.

Н. дзверы.

2. У спартыўных гульнях: накіраваць мяч у бок варот або падняць над сеткай.

|| незак. наве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наве́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампа́нія², -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Сукупнасць ваенных аперацый, аб’яднаных агульнай стратэгічнай мэтай.

Руска-японская к.

2. Перыяд знаходжання карабля ў плаванні або ваенных аперацый флоту.

3. Мерапрыемствы для ажыццяўлення чарговай важнай грамадска-палітычнай або гаспадарчай задачы.

Выбарчая к.

Пасяўная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)