скі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сківіцы. Сківічная косць. Сківічныя мускулы. // Які звязаны з лячэннем сківіцы. Сківічная аперацыя. Сківічная хірургія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́павы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да скіпа. Скіпавы канат. Скіпавы пад’ёмнік. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе скіпаў. Скіпавая падача руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
словавытво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да словавытворнасці (у 1 знач.); які служыць для словавытворнасці, утварае вытворныя словы. Словавытворныя суфіксы назоўнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
страле́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стральца (у 1 знач.), належыць яму. Стралецкі бунт. // Які складаецца са стральцоў. Стралецкае войска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстанты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.
2. Спец. Які дзейнічае без дапамогі іншых рэчываў; самастойны, незалежны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыраві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сыравіны, з’яўляецца сыравінай. Сыравінныя рэсурсы. // Які забяспечвае сыравінай, дае сыравіну. Сыравінны раён. Сыравінная зона.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэднясу́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які прыпадае ў сярэднім на суткі; які з’яўляецца сярэдняй велічынёй, што прыпадае на суткі. Сярэднясутачная тэмпература. Сярэднясутачны надой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траві́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да траўлення 1. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохчле́нны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які складаецца з трох членаў, частак. Трохчленная формула.
2. Які мае адносіны да трохчлена. Трохчленнае ўраўненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усёабды́мны, ‑ая, ‑ае.
Які ахоплівае, уключае ў сябе ўсё без выключэння. Усёабдымны наказ жыцця. // Які можа ўсё спасцігнуць, зразумець. Усёабдымны розум.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)