надхрасто́чніца, ‑ы, ж.

Спец. Знадворны слой злучальнай тканкі храстка ў пазваночных жывёл і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Надаць (надаваць) гуку насавое адценне.

[Ад лац. nasalis — насавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накапля́льнік, ‑а, м.

Спец. Устройства, апарат, якія даюць магчымасць запасіць што‑н. Накапляльнік энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падкоса; які мае падкосы. Падкосная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчы́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. падчытаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Спец. Абабіць шалёўкай з ніжняга боку. Падшаляваць столь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. падварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел матэматыкі, які аб’ядноўвае тэорыю і практычныя спосабы пабудовы намаграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Галіна прамысловасці, якая займаецца хімічнай перапрацоўкай нафты і прыродных газаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)