ізакліна, ‑ы, ж.

Спец. Лінія на карце, якая злучае пункты з аднолькавым магнітным нахіленнем.

[Ад грэч. ísos — роўны, аднолькавы і klinō — нахіляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)