Ручні́к ’вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны, спецыяльна прызначаны для выцірання твару, рук, цела ці посуду’ (ТСБМ), рушні́к ’тс’ (ТС, Касп.), ’ручнік для ўпрыгожвання хаты’ (капыл., саліг., клец., слуц., З нар. сл.). Уласнае ўтварэнне ад ручны ’для рук’ або з польск. ręcznik ’ручнік’. Гл. рука.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адыхо́дзіцца несов.
1. (отходя, освобождать место для прохода, проезда) сторони́ться;
2. (отдаляться) отходи́ть;
1, 2 см. адысці́ся;
◊ не а. (не адыхо́дзіць) ні на крок — (ад каго) не отходи́ть ни на шаг (от кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
корм (род. ко́рму) м. (для животных) корм; пи́ща ж.;
○ гру́быя кармы́ — гру́бые корма́;
зялёны к. — зелёный корм;
падно́жны к. — подно́жный корм;
сухі́я кармы́ — сухи́е корма́;
◊ не па кані́ к. — не в коня́ корм
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лісі́ца I ж., прям., перен. лиса́, лиси́ца;
тра́піў як л. ў саладу́ху — погов. попа́л как кур во́ щи
лісі́ца II ж., обл. приспособле́ние в теле́ге для во́зки брёвен
лісі́ца III ж. (гриб) лиси́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праба́чыць (каму) сов. прости́ть (кого, кому), извини́ть (кого);
праба́чце яму́ — прости́те его́ (ему́), извини́те его́;
◊ праба́ч(це) — вводн. сл. а) (форма извинения) винова́т, прости́(те); извини́(те); б) (для выражения протеста) извини́(те)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узніма́ць несов.
1. в разн. знач. поднима́ть; (уровень чего-л. — ещё) повыша́ть; (непомерно увеличивать — ещё) вздува́ть;
2. (восхвалять) возноси́ть, превозноси́ть;
3. возвыша́ть, возноси́ть;
4. (предлагать для обсуждения) поднима́ть, возбужда́ть;
1-4 см. узня́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзве́ры, дзвярэй, Т дзвярамі і дзвярмі; адз. няма.
Праём у сцяне памяшкання для ўваходу і выхаду, а таксама створ, якім закрываюць гэты праём. Прарэзаць дзверы. Знадворныя дзверы. Начапіць дзверы на завесы. Зачыніць дзверы. □ Дзверы расчыніліся, і Віктар з асалодаю нырнуў у густую цеплыню хаты. Зарэцкі. Пніцкі стаяў ужо па самым выхадзе, у дзвярах. Чорны.
•••
Глухія дзверы — дзверы, зробленыя для формы, а не для карыстання.
Царскія дзверы — сярэднія дзверы ў царкоўным іканастасе.
Дзверы адчынены перад кім, для каго — мае свабодны доступ куды‑н.
Дзверы зачынены перад кім, для каго — не мае доступу куды‑н.
Дзверы не зачыняюцца (не стыкаюцца) — пра бесперапыннае хаджэнне то ў хату, то з хаты.
Дзверы ў дзверы — адзін насупраць другога (жыць, размяшчацца і пад.).
Дзень адкрытых дзвярэй гл. дзень.
Ламацца ў адчыненыя дзверы гл. ламацца.
Паказаць на дзверы каму гл. паказаць.
Пры зачыненых дзвярах — у прысутнасці толькі зацікаўленых службовых асоб.
Стукацца ў дзверы гл. стукацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варшта́т, ‑а, М ‑таце, м.
1. Спецыяльна абсталяваны стол для ручной сталярнай, слясарнай і інш. работы. Слясарны варштат. Шавецкі варштат.
2. Разм. Стан для красён. У чатырнаццаць год.. [Гліцэра] села за варштат ткаць сурвэты і ручнікі і пакінула хадзіць на спеўкі. С. Александровіч.
3. Уст. Станок. Загрукацелі звонка тры новыя дрылявыя варштаты. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне.
2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага ўплыву чаго‑н. Ахоўная маска. Ахоўныя акуляры.
3. Разм. Ахоўнай афарбоўкі. На ярусах увіхаліся людзі ў ахоўнага колеру пакалечаных шапках. Пестрак.
•••
Ахоўная афарбоўка гл. афарбоўка.
Ахоўная граната гл. грамата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́цяжка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
1. Спец. Павелічэнне ў даўжыню; выцягванне.
2. Прыстасаванне для вентыляцыі памяшканняў.
3. пераважна мн. (вы́цяжкі, ‑жак). Выцягнуты суцэльны кавалак скуры для халявы і пераду. Нацягнуць на капыл выцяжкі.
4. Рэчыва, здабытае выцяжэннем з расліннай або жывёльнай тканкі з дапамогай якой‑н. вадкасці; экстракт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)