пятнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца пятнаццаць гадоў. Пятнаццацігадовы тэрмін.
2. Які мае пятнаццаць гадоў. Пятнаццацігадовым хлопцам я прайшоў тую першую прасеку з канца ў канец. Пальчэўскі.
3. Які мае адносіны да пятнаццацігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадзяні́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці. Вадзяністая бульба. Вадзяністыя ягады. // Які звадзянеў; які ператварыўся ў ваду. Вадзяністае чарніла. □ Будзе вясна. Хоць адвячорак у пушчы яшчэ ўсё як быццам зімовы. З рэшткамі хлюпкага, вадзяністага снегу. Брыль. // Які стаў рэдкім, падобным на ваду. Вадзяністы клей.
2. Бясколерны, бялёсы. Вадзяністыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лы́сы, -ая, -ае.
1. Які мае лысіну, з лысінай.
Лысая галава.
Лысае цяля.
2. перан. Пазбаўлены расліннасці.
Л. курган
◊
І не лыс Габрусь (разм.) — хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мале́нькі, -ая, -ае.
1. Нязначны па велічыні, памерах, колькасці.
Маленькая хатка.
М. мароз.
М. атрад.
2. Нязначны, які не мае істотнага значэння.
Маленькія непрыемнасці.
3. Тое, што і малалетні.
Любіць сваіх маленькіх (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мара́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Той, хто служыць у флоце.
2. Чалавек, які добра ведае мора і марскую справу.
|| памянш.-ласк. марачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. мара́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мардва́, -ы́, ж., зб., адз. мардвін, -а, м.
Народ, які складае насельніцтва Рэспублікі Мардовія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. мардві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
марыяне́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання.
Тэатр марыянетак.
2. перан. Пра чалавека, урад, які бяздумна дзейнічае па ўказцы, па волі іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мяце́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
1. Снежная бура, завея.
Разгулялася м.
2. Народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе з частымі зменамі фігур і паваротамі.
|| прым. мяце́лічны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́йлівы, -ая, -ае.
1. Рашучы ў дасягненні чаго-н.
Н. вучань.
2. Які выражае рашучасць або ажыццяўляецца з рашучасцю, упартасцю.
Н. стук.
Настойлівыя пошукі.
Настойліва (прысл.) стаяць на сваім.
|| наз. насто́йлівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
негацыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).
Аптовы купец, камерсант, які вёў гандаль пераважна за межамі сваёй краіны.
|| ж. негацыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. негацыя́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)