Verbum

прыме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць; зак., каго-што.

Тое, што і прыкмеціць. Калі ж гэта ты ўмудрылася пашаптаць? Я нават і не прымеціў. Колас.

прыто́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Тое, што і прытупнуць. А калі пойдзе каторая [з сясцёр] ў танец, ножка ля ножкі прытопне і стане... Дубоўка.

разна... (гл. розна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «розна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: разназначны, разнаколерны.

раўна... (гл. роўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «роўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: раўнамерны, раўназначны.

салама..., (гл. салома...).

Першая пастаўленая частка складаных слоў; ужываецца замест «салома...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: саламарэзка, саламатрэс.

саля... (гл. соле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «соле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: салявар, саляварня.

санца... (гл. сонца...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сонца...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: санцапёк, санцацвет.

свабадне́ць, ‑ее, безас. незак.

Рабіцца больш свабодным, прасторным. Калі гару з расадай выцягваюць з доміка ў двор, у пакойчыках неяк незвычайна свабаднее. Мехаў.

свая... (гл. свое...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «свое...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сваякоштны, сваявольства.

свякро́ў, свекрыві, ж.

Маці мужа. — Матка! А калі гэта да нас Шпак з будкі прыходзіў? — спытала адна маладзіца сваю свякроў, бабку Тацяну. Колас.