рэдукцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэдукцыі (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпры́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Рэпрадуктаванне тэкстаў, чарцяжоў і пад. электраграфічным спосабам.

[Англ. reprint — перадрук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае гукі ваганнямі свайго цела. Самагучныя музычныя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ндрык, ‑а, м.

Спец. Архітэктурнае ўпрыгожанне, карніз над аконным або дзвярным праёмам будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Спец. Апрацоўваць свінцом, пакрываць тонкім слоем свінцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлокапірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да святлокапіравання. Святлокапіравальная тэхніка. Святлокапіравальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сідэра́т, ‑у, М ‑раце м.

Спец. Тое, што і сідэрацыя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінкапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і сінкапіраваны (у 2 знач.). Сінкапічная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінкліна́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сінкліналі. Сінклінальныя даліны. Сінклінальная складка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)