по́мпа​I (пышность) по́мпа, -пы ж.;

де́лать что́-л. с по́мпой рабі́ць што-не́будзь з по́мпай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сообразо́вываться

1. рабі́ць (дзе́йнічаць) у адпаве́днасці (з чым); см. сообразова́ться;

2. страд. узгадня́цца, пагаджа́цца; см. сообразо́вывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэвалюцыянізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. Пашырыць (пашыраць) ідэі рэвалюцыі сярод каго‑н.; зрабіць (рабіць) каго‑, што‑н. рэвалюцыйным. Бальшавіцкія сілы арміі рэвалюцыянізавалі і рабоча-сялянскія масы Беларусі. «Полымя».

2. Змяніць (змяняць) карэнным чынам, зрабіць (рабіць) перадавым, больш дасканалым шляхам новаўвядзенняў, пераўтварэнняў. Рэвалюцыянізаваць спосабы вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на ўласцівасці рабіць адбор, выбар. Выбіральнае паглынанне радыёізатопаў. Выбіральная асаблівасць атама. Выбіральнае міжсартавое скрыжаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрні́раваць, ‑ірую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інтэрніраванне каго‑, чаго‑н. Інтэрніраваць войскі. Інтэрніраваць флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што і аб чым.

Зрабіць (рабіць) анонс аб чым‑н., аб’явіць (аб’яўляць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́яцца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Даць сабе слова, абяцанне не рабіць чаго‑н. у далейшым; зарачыся. Закаяцца піць гарэлку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыслацы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць), правесці (праводзіць) дыслакацыю (у 1 знач.). Дыслацыраваць полк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

містыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што і без дап.

Зрабіць (рабіць) каго‑н. прадметам, ахвярай містыфікацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́г, ‑у, м.

Спец. Паўторная стрыжка шэрсці. Рабіць перастрыг. // Шэрсць ад паўторнай (вясенняй) стрыжкі. Перастрыг мякчэйшы, чым першая стрыжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)