Verbum

ме́тчык, ‑а, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым‑н.

наве́сны, ‑ая, ‑ае.

Такі, пры якім кулі, снарады, міны, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху. Павесны агонь.

самабра́ны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: самабраны абрус — у казках: чарадзейны абрус, на якім сама сабой з’яўляецца жаданая яда.

седлава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь. Вучэбнае седлаванне. Паходнае седлаванне.

стылаба́т, ‑а, М ‑баце, м.

У архітэктуры — ніжняя частка будынка, фундамент, на якім стаіць адна або некалькі калон.

[Грэч. stylobatēs.]

сырава́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, на якім вырабляюць сыры. Пані Ласоўская, старая ўдава, мела добры маёнтак, сваю сыцаварню. Дамашэвіч.

тані́навы, ‑ая, ‑ае.

У якім знаходзіцца танін. Танінавыя фарбавальнікі. Танінавая мазь. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе таніну. Танінавая пратрава.

тва́ністы, ‑ая, ‑ае.

Багністы, гразкі, у якім можна лёгка загразнуць, увязнуць. А месца тут было балотнае, тваністае. Чарнышэвіч.

электраста́нцыя, ‑і, ж.

Прадпрыемства, на якім здабываецца электраэнергія з іншых відаў энергіі. Цеплавая электрастанцыя. Гідраўлічная электрастанцыя. Атамная электрастанцыя.

юрыдыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Наданне прававога характару якім‑н. фактам, адносінам; перабольшанае падкрэсліванне юрыдычнага боку якога‑н. пытання.