Verbum

ушы́цца², -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак., у што (разм.).

1. З цяжкасцю пранікнуць куды-н.; залезці, схавацца ў чым-н.

У. ў натоўп.

У. ў салому.

2. перан. Сканцэнтраваць увагу на чым-н.

У. ў паперы.

|| незак. ушыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

шкадава́нне, -я, н.

1. аб кім-чым. Пачуццё смутку аб чым-н. страчаным, непапраўным, засмучэнне з прычыны чаго-н. непажаданага.

Ш. аб незваротнай страце.

2. да каго-чаго. Спагада, спачуванне.

Адчуваць ш. да каго-н. Зірнуць на каго-н. са шкадаваннем.

паабліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абліць чым-н. усіх, многіх або ўсё, многае.

пазасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Засыпаць, закідаць чым-н. усё, многае.

П. ямы.

пераважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Мець перавагу ў чым-н.; займаць пануючае становішча.

Тут пераважаюць сосны.

перахвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., каго-што.

Пахваліць больш, чым трэба, расхваліць.

П. поспехі вучня.

пля́місты, -ая, -ае.

3 плямамі іншага, чым асноўная афарбоўка, колеру.

П. алень.

|| наз. пля́містасць, -і, ж.

дальназо́ркі, -ая, -ае.

Які бачыць аддаленыя прадметы лепш, чым блізкія.

Д. чалавек.

|| наз. дальназо́ркасць, -і, ж.

вага́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Рычаг для рэгулявання чаго-н. або кіравання чым-н.

во́бмешка, -і, ДМ -шцы, ж.

Тое, чым абмешваюць корм жывёле (мука, вотруб’е).

Пасыпаць сечку вобмешкай.