Verbum

дэфі́с, ‑а, м.

Кароткая рыска, якая служыць для злучэння двух слоў (рабоча-сялянскі), з’яўляецца знакам пераносу або скарачэння слова (б-ка).

[Ад лац. divisio — раздзел.]

зааспо́ра, ‑ы, ж.

Клетка водарасцей і прасцейшых грыбоў, якая здольна рухацца ў вадзе пры дапамозе жгуцікаў і служыць для бясполага размнажэння.

задра́йка, ‑і, ДМ ‑драйцы; Р мн. ‑драек; ж.

Адкідны болт з гайкай, які служыць для закрывання ілюмінатараў, люкаў і пад.

вырабны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны ці служыць для вырабу дробных рэчаў. Вырабныя матэрыялы. // Звязаны з вытворчасцю дробных рэчаў. Вырабныя майстэрні.

словавытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да словавытворнасці (у 1 знач.); які служыць для словавытворнасці, утварае вытворныя словы. Словавытворныя суфіксы назоўнікаў.

траві́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да траўлення ​¹. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.

трэ́нчык, ‑а, м.

Спец. Вузкі раменьчык, які служыць для прымацавання чаго‑н. (ружэйнага рэменя да ложа вінтоўкі, седлавых сумак і пад.).

фанто́м, ‑а, м.

1. Кніжн. Прывід, здань.

2. Спец. Мадэль цела або яго часткі ў натуральную велічыню, якая служыць наглядным дапаможнікам.

[Фр. fantôme ад грэч. phantasma — прывід, здань.]

ха-ха́ і ха-ха-ха́, выкл. гукапераймальны.

Служыць для перадачы гучнага смеху, рогату. — Ха-ха-ха! — заліваецца смехам Амелька. Колас.

шпага́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шпагату (у 1 знач.), служыць для вырабу шпагату. Шпагатная фабрыка. Шпагатнае валакно. Шпагатная шпуля.