здыхата́, ‑ы, ДМ ‑хаце, ж.

Разм.

1. Павальная гібель жывёлы ад якой‑н. хваробы; мор. — Каб на вас здыхата, каб на вас. І сну вам няма, — вылаяўся высокі на сабак. Пальчэўскі.

2. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.). «Няхай яго з канём, — гаварылі [хлопцы], — валачыся з ім, здыхатой». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўра́л, -лу м., мор., перен. авра́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зюйд, -ду м., мор., метеор. зюйд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капіта́н-лейтэна́нт м., мор. капита́н-лейтена́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каю́т-кампа́нія ж., мор. каю́т-компа́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшварто́ўвацца несов., возвр., страд., мор. отшварто́вываться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грабо́к, -бка́ м., спорт., мор. гребо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грот-ма́рсель м., мор. грот-ма́рсель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грот-ма́чта ж., мор. грот-ма́чта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біза́нь-ма́чта ж., мор. биза́нь-ма́чта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)