Verbum

ампута́цыя, -і, ж.

Адразанне хворай канечнасці або знешняй часткі органа.

А. рукі.

|| прым. ампутацы́йны, -ая, -ае.

ардынату́ра, -ы, ж.

1. Пасада ардынатара або ардынарнага прафесара.

2. Род практычнай медыцынскай аспірантуры.

Клінічная а.

балала́ечнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Музыкант, які іграе на балалайцы, або майстар, што робіць балалайкі.

бездаро́жны, -ая, -ае.

Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.

Бездарожная тайга.

|| наз. бездаро́жжа, -а, н.

безрука́ўка, -і, ДМ -ка́ўцы, мн. -і, -ка́вак, ж.

Куртка або кофта без рукавоў.

Цёплая б.

біткі́, -о́ў, адз. біто́к, -тка́, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або здробненага мяса.

Б. у смятане.

рэ...

Прыстаўка, якая ўтварае дзеясловы і назоўнікі са знач. паўторнасці або процілегласці, напр.: рэарганізаваць, рээвакуіраваць, рэканструкцыя.

сабо́раванне, -я, н.

Адно з таінстваў хрысціянскай царквы: чытанне малітваў, памазанне ялеем цяжкахворага або паміраючага чалавека.

светаразуме́нне, -я, н. (кніжн.).

Тое або іншае разуменне свету; сукупнасць поглядаў на свет (у 1 знач.).

задымі́ць¹, -ымлю́, -ы́міш, -ы́міць; -ы́млены; зак., каго-што.

Закапціць або забрудзіць дымам.

З. столь.

Задымленыя вуліцы.