Verbum

бензазапра́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяльны аўтамабіль, абсталяваны цыстэрнай, помпай, фільтрам і іншымі прыстасаваннямі для запраўкі самалётаў, танкаў, аўтамабіляў вадкім палівам.

бёрда, ‑а, н.

Прылада ў ткацкім станку з тонкіх пласцінак накшталт грэбеня з дзвюма спінкамі для прыбівання ўточнай ніткі.

біно́кль, ‑я, м.

Аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў. Палявы бінокль. Прызмавы бінокль.

[Фр. binocle ад лац. bini — пара, два і oculus — вока.]

блакга́уз, ‑а, м.

Палявое ўмацаванне (першапачаткова з бярвення) з байніцамі, якое прыстасавана для самастойнай кругавой абароны невялікага вайсковага падраздзялення.

[Ням. Blockhaus.]

брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан.

буж, ‑а, м.

Інструмент у выглядзе металічнага стрыжня або гумавай трубкі, які выкарыстоўваецца ў медыцыне для даследавання трубчастых органаў.

[Фр. bougie.]

буква́р, ‑а, м.

Кніжка для першапачатковага навучання грамаце. Чытаць буквар. □ Ад старэйшага брата, другакласніка Міхася, Петруську застаўся буквар. Краўчанка.

бунтаўшчы́к, ‑а. м.

Удзельнік бунту ​¹, бунтар. [Казацкі афіцэр:] — Крамольнікі! Бунтаўшчыкі! Для вас ужо царскія законы — не законы?! Сваволіць? Бунтаваць? Колас.

бур ​¹, ‑а, м.

Інструмент для свідравання пры даследаванні глебы, горных народ і пад.

[Ад ням. Bohrer.]

бур ​²,

гл. буры ​².

вадаво́зня, ‑і, ж.

Разм. Калёсы з бочкай, прызначаныя для дастаўкі вады. Вадавозня лёгка загрукатала па шырокім калгасным двары. Гамолка.