высакагорны, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны ў высокай горнай мясцовасці.
2. Прыстасаваны для такой мясцовасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высакагорны, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны ў высокай горнай мясцовасці.
2. Прыстасаваны для такой мясцовасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)