вастра... (гл. востра...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «востра...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вастраверхі, вастразубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліка... (гл. вяліка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вяліка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: велікагрузны, велікадушны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віжава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; незак.

Разм. Сачыць, наглядаць. Прыцемкам, калі не віжуе чужое вока, захапіўшы дзяружку і кажух, Крамер кіруецца на агарод. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугля... (гл. вугле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вугляносны, вуглясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барвяні́цца, ‑ніцца; незак.

Тое, што і барвавець. Успомнілася,.. як ужо ўвечары, калі марозна барвянілася зара на захадзе, бацька накладаў мяшкі на калёсы... Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́франціцца, ‑нчуся, ‑нцішся, ‑нціцца; зак.

Разм. Франтавата адзецца; разадзецца. Гаранскі выфранціўся ўжо, як малады, і нецярпліва чакаў, калі нарэшце ўправіцца Вера Іванаўна. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гелія..., (гл. геліё...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «геліё...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: геліяграфія, геліяскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закана... (гл. закона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «закона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: заканазнаўства, заканадавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залепята́ць, ‑лепячу, ‑ляпечаш, ‑ляпеча; зак.

Пачаць лепятаць. // Пралепятаць. Стараста, пажылы, злыселы мужчына, лісліва пакланіўся, нешта залепятаў, а калі выпраміўся, дык раптам збялеў. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здатанава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Разм. Збянтэжыцца. [Настаўніца:] — Ну як? Не супярэчыце, калі мы пойдзем з вамі? — Ды не! — засмяяліся.. [хлопцы], але крыху здатанаваліся. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)