Verbum

на́рты, -аў, адз. на́рта, -ы, ДМ -рце, ж.

Доўгія, вузкія сані ў народаў Поўначы для язды на сабаках або аленях.

|| прым. на́ртавы, -ая, -ае.

Н. шлях.

насагло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Верхняя частка глоткі, якая ўтварае поласць ззаду носа, што пераходзіць у сярэднюю частку глоткі.

|| прым. насагло́тачны, -ая, -ае.

нача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая ўзначальвае што-н., кіруе чым-н.

|| ж. нача́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц (разм.).

|| прым. нача́льніцкі, -ая, -ае.

Н. загад.

не́руш, -ы, Т -шшу, ж.

Што-н. некранутае (нявораная зямля, дзікі лес, грыбное месца і пад.); некранутая паверхня чаго-н.

Неаглядная н. тундры.

|| прым. не́рушны, -ая, -ае.

ну́трыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Балотны бабёр; паўводная млекакормячая жывёліна атрада грызуноў з каштоўным футрам, а таксама футра гэтай жывёлы.

|| прым. ну́трыевы, -ая, -ае.

Нутрыевая ферма.

паву́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежная членістаногая жывёліна, якая пляце павуціну.

|| памянш. павучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. павучы́ны, -ая, -ае і павуко́вы, -ая, -ае.

падкла́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Матэрыял, прышыты да ўнутранага боку адзення ці якога-н. вырабу.

Футравая п.

П. пінжака.

|| прым. падкла́дачны, -ая, -ае.

падло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

Насціл у памяшканні, па якім ходзяць.

Паркетная п.

Земляная п. (утрамбаваная зямля без насцілу).

|| прым. падло́гавы, -ая, -ае.

пазвано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Асобная косць (або храсток) пазваночніка.

Шыйныя пазванкі.

|| прым. пазвано́чны, -ая, -ае.

Пазваночныя жывёлы (вышэйшыя жывёлы, якія маюць касцявы або храстковы шкілет).

ку́фель, -фля, мн. -флі, -фляў і ку́халь, -хля, мн. -хлі, -хляў, м.

Спецыяльны кубак для піва.

|| прым. ку́фельны, -ая, -ае, ку́флевы, -ая, -ае і ку́хальны, -ая, -ае.