паву́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежная членістаногая жывёліна, якая пляце павуціну.

|| памянш. павучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. павучы́ны, -ая, -ае і павуко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)