Verbum

задаво́лены, -ая, -ае.

Поўны пачуцця задавальнення, які выражае задавальненне.

З. чалавек.

З. позірк.

Задаволена (прысл.) усміхнуцца.

|| наз. задаво́ленасць, -і, ж.

зача́хлы, -ая, -ае.

1. Змарнелы, хваравіты.

З. чалавек.

2. Які зачах, слаба расце, завялы.

Зачахлае дрэва.

|| наз. зача́хласць, -і, ж.

камуніка́бельны, -ая, -ае.

Такі, з якім лёгка ўстанаўліваць кантакты і дамаўляцца аб чым-н.

К. чалавек.

|| наз. камуніка́бельнасць, -і, ж.

каніба́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Людаед (кніжн.).

2. перан. Жорсткі, люты чалавек.

|| прым. каніба́льскі, -ая, -ае.

Канібальскія норавы.

крываду́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Крывадушны, няшчыры, ілжывы чалавек.

|| ж. крываду́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. крываду́шніцкі, -ая, -ае.

злачы́нны, -ая, -ае.

1. Які заключае ў сабе злачынства.

Злачынная банда.

З. чалавек.

|| наз. злачы́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).

іншазе́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек з іншай краіны; чужаземец.

|| ж. іншазе́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

гадлі́вы, -ая, -ае.

Які не можа пераносіць гадкага; грэблівы.

Г. чалавек.

Г. жэст (поўны агіды, грэблівасці).

|| наз. гадлі́васць, -і, ж.

бязду́шны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці; чэрствы.

Б. чалавек.

2. Халодны, сухі.

Бяздушная ігра артыста.

|| наз. бязду́шнасць, -і, ж.

белабіле́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які мае белы білет, які вызвалены ад вайсковай службы па стане здароўя.