адасса́ць, -ссу́, -ссе́ш, -ссе́; -ссём, -ссяце́, -ссу́ць; -ссі́; -сса́ны; зак.
1. што і чаго. Смактаннем аддзяліць, убавіць, высмактаць нейкую колькасць якой-н. вадкасці.
А. малака.
П’яўкі адассалі многа крыві.
2. Кончыць смактаць.
|| незак. адсыса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыўне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што і ў што.
Уключыць, унесці што-н. дадатковае, пабочнае.
Рэчаіснасць прыўнесла ў жыццё многа змен.
|| незак. прыўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.
|| наз. прыўнясе́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
убу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).
Усыпаць, уліць, укласці куды-н. у вялікай колькасці.
У. многа гною ў глебу.
Столькі грошай убухалі за мэблю (перан.: патрацілі).
|| аднакр. убу́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Абжо́ра ’чалавек, што многа есць’ (БРС, Бяльк., Касп.), рус. обжора, укр. обжора, ненажера да жэрці (гл.) < ob‑žьra < ob‑žьr‑ti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лагані́ць ’многа гаварыць попусту, абы-што’ (дзярж., Нар. сл., КТС, Л. Калюга), відавочна, запазычана з літ. /б- ginti ’нагаварыць (усялякіх небыліц)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нагокаць ’зрабіць многа’ (чач. Мат. Гом.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад гокаць ’стукаць, біць’, у аснове якога гукапераймальны выклічнік гок!, параўн. набу́хаць ’наліць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наве́яць сов., в разн. знач. наве́ять;
н. мно́га пшані́цы — наве́ять мно́го пшени́цы;
н. прахало́ду — наве́ять прохла́ду;
н. сум — наве́ять грусть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
многагало́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае многа галоў. Многагаловы змей. // Які складаецца з мноства людзей або жывёл. Многагаловы натойп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., чаго.
Разм. Неакуратна, нядбайна нарэзаць або нарваць палосамі многа чаго‑н. Напаласаваць паперы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насумава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак.
Разм. Пасумаваць многа, доўга. Як усе насумаваліся па.. [сонцы] за доўгую палярную ноч! Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)