Verbum

маса́ж, -у, м.

Расціранне цела з лячэбнай, аздараўляльнай мэтай.

М. твару.

|| прым. маса́жны, -ая, -ае.

зра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Нанесці каму-н. многа ран.

З. усё цела.

аблі́пка,

У выразе: у абліпку (разм.) — вельмі шчыльна прылягаючы да цела (пра вопратку).

Сукенка ў абліпку.

флюарагра́фія, -і, ж.

Метад рэнтгеналагічнага даследавання: фатаграфаванне адлюстравання ўнутраных органаў чалавечага цела.

|| прым. флюараграфі́чны, -ая, -ае.

слано́васць, -і, ж. (спец.).

Захворванне, якое праяўляецца ў моцным павелічэнні аб’ёму асобных частак цела (звычайна ног).

мнагагра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

У матэматыцы: геаметрычнае цела, абмежаванае з усіх бакоў плоскімі многавугольнікамі.

наце́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матроская паласатая трыкатажная кашуля, якая надзяваецца на цела.

Матроскі н.

падгу́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

Кавалак тканіны, які падсцілаецца грудному дзіцяці пад ніжнюю частку цела.

прастрэ́л, -у, м. (разм.).

Прастудная хвароба — востры боль, ламота, калаццё ў паясніцы і іншых частках цела.