брыёш, ‑ы, ж.

Здобная булачка асобай формы.

[Фр. brioche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругля́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць круглявага. Круглявасць формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́ра, -ы, мн. -ы, -не́р, ж.

1. Спосаб дзеяння, прыём, тая або іншая асаблівасць паводзін.

М. гаварыць.

2. толькі мн. Знешнія формы паводзін.

Дрэнныя манеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Навука, якая вывучае колькасныя адносіны, а таксама прасторавыя формы навакольнага свету.

Вышэйшая м.

|| прым. матэматы́чны, -ая, -ае.

Матэматычная задача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

банкно́ты, -аў, адз. банкно́т, -а, Мо́це, м.

Грашовыя знакі, зробленыя з паперы ці іншых матэрыялаў, звычайна прамавугольнай формы.

|| прым. банкно́тны, -ая, -ае.

Банкнотнае абарачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блю́да, -а, М -дзе, мн. -ы, блюд, н.

Вялікая талерка круглай або авальнай формы, на якой падаецца да стала смажаніна, печыва і пад.

Фарфоравае б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авангарды́зм, -у, м.

Агульная назва розных плыней у мастацтве 20 ст., якія парываюць з рэалізмам і шукаюць новыя формы мастацкага выяўлення.

|| прым. авангарды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шрыфт, -у, М -фце, мн. -ы́, -о́ў, м.

Камплект друкарскіх літар пэўнага памеру і формы, а таксама іх адбітак.

Дробны ш.

|| прым. шрыфтавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канста́нтны, ‑ая, ‑ае.

Пастаянны, нязменны, устойлівы. Канстантныя формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індыкаты́ў, ‑тыва, м.

Абвесны лад дзеяслова. Формы індыкатыва.

[Лац. indicativus (modus) — абвесны (лад).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)