Verbum

гросма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Вышэйшае спартыўнае званне шахматнага ці шашачнага майстра.

|| прым. гросма́йстарскі, -ая, -ае.

наабцярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абцерабіць вялікую колькасць чаго-н.

Н. вецця.

Н. тры тоны буракоў.

балетма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Пастаноўшчык танцаў у балеце (у 2 знач.).

|| прым. балетма́йстарскі, -ая, -ае.

тралма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Тое, што і тральшчык (у 2 знач.).

|| прым. тралма́йстарскі, -ая, -ае.

танцма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

1. Настаўнік танцаў (уст.).

2. Пастаноўшчык танцаў у тэатры або танцавальнай групе.

тонма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Работнік радыё, кіно, тэатра, які ведае гукавым афармленнем спектакляў, радыёперадач і пад.

трохты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да тры тысячы.

2. Які складаецца з трох тысяч адзінак.

Т. атрад.

траі́ць, траю́, тро́іш, тро́іць; тро́ены; незак., што.

1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

Т. бервяно.

2. Злучаць тры часткі разам.

Т. ніткі.

3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

Т. з ружжа.

|| наз. трае́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

двана́ццаць, -і, ліч. кольк.

Лік і колькасць 12.

Тры разы па чатыры — д.

Д. месяцаў.

|| парадк. двана́ццаты, -ая, -ае.