падстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

1. Стаць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіцца да левага фланга.

2. Разм. Далучыцца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ший

1. прил., в разн. знач. пе́шы;

пе́ший строй пе́шы строй;

2. сущ. пе́шы, -шага м.;

◊

пе́ший ко́нному не това́рищ погов. пе́шы ко́ннаму не тава́рыш;

пе́шим хо́дом пяшко́м, пехато́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

постро́иться

1. (построить себе дом и т. п.) пабудава́цца;

2. (стать в строй) пастро́іцца; пашыхтава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да готыкі. Гатычная архітэктура. // Уласцівы готыцы; выкананы ў стылі готыкі. Гатычны замак. □ Вулкі, завулкі — старая Рыза. Гатычных дахаў спічасты строй. А. Вольскі.

•••

Гатычны шрыфт гл. шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Архалу́к ’лёгкі кафтан’ (Грыг.). З рускай, дзе ў пач. XIX ст. з цюркскай; па фанетычных матывах, паводле Дзмітрыева, Строй, 522, — з азербайджанскай. Шанскі, 1, А, 152; Фасмер, 1, 90.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рад, шэраг, шарэнга, строй, ланцуг; шар (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

дэмакраты́чны

1. демократи́ческий;

д. лад — демократи́ческий строй;

2. демократи́чный, демократи́ческий;

д. спо́саб жыцця́ — демократи́чный (демократи́ческий) о́браз жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коло́нна​II (строй, группа людей и т. д.) кало́на, -ны ж.;

◊

пя́тая коло́нна полит. пя́тая кало́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стро́ік ‘галаўны ўбор, які даўней пажылыя кабеты насілі пад хусткай’ (навагр., З нар. сл.), ‘галаўны ўбор удавы, якая другі раз ідзе замуж’, ‘бант з кветкамі на касцюме маладога’ (Сл. ПЗБ). Гл. строй 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раўня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Станавіцца ў строй па прамой лініі.

Р. ў страі.

2. на каго-што і па кім-чым. Імкнуцца быць падобным да каго-, чаго-н.

Р. на лепшых вучняў.

3. з кім-чым. Параўноўваючы сябе з кім-н., прызнаваць роўным.

З ім ніхто не можа р.

|| наз. раўне́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)