стамля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да стаміцца.

2. Зал. да стамляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Змучыцца, стаміцца ў якіх‑н. клопатах, справах; затузацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

1. Парачыся ў лазні, давесці сябе да знямогі.

З. да паўсмерці.

2. Моцна стаміцца ад доўгай язды, хады, працы.

|| незак. запа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́дта, прысл.

1. У вялікай ступені, вельмі.

Н. стаміцца.

Н. моцны мароз.

2. у знач. вык. Звыш меры, празмерна.

Гэта ўжо н.

◊

Не надта (што) (разм.) — не вельмі, так сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахлопота́ться сов., разг. наклапата́цца; (наработаться) нарабі́цца; (набегаться) набе́гацца; (устать) стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; зак.

Разм. Паараць доўга ці праз меру, стаміцца ад арання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажа́цца, ‑жнуся, ‑жнешся, ‑жнецца; ‑жнёмся, ‑жняцеся; зак.

Доўга пажаць; стаміцца, жнучы. Нажацца за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прычы́гацца (прічыгыцца) ’вельмі стаміцца (пра непрывучанага да працы)’ (мсцісл., З нар. сл.). Да цы́гаць ’цягацца, бадзяцца’ (гл.) з вядомай варыянтнасцю (ц/ч) пачатку кораня ў гэтай катэгорыі экспрэсіўных слоў. У семантычных адносінах параўн. рус. дыял. уходиться ’стаміцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Перамяшчэнне на нагах.

Стаміцца ад доўгай хады.

2. Уласцівая каму-н. манера хадзіць; паходка.

Лёгкая х.

3. перан. Цячэнне, развіццё чаго-н., ход.

Х. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зныць, зныю, знаеш, зные; зак.

Стаміцца, змучыцца душэўна. Зныла, збалела сэрца ад бесперапынных спадзяванняў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)