салява́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, дзе выварваецца соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пова́ренный

1. прич. пава́раны;

2. прил. (кулинарный) куліна́рны; (поварской) ку́харскі, по́варскі;

пова́ренная кни́га куліна́рная кні́га;

пова́ренная соль кухо́нная соль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выварны́, ‑ая, ‑ое.

Здабыты шляхам выварвання. Выварная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаціна́т, ‑у, М ‑наце, м.

Соль плацінавай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які добра соліць. Солкая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сільвіні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

1. Асадкавая горная парода, у склад якой уваходзяць сільвін, каменная соль і іншыя дамешкі. Скарбы мора збірала вякамі, Шліфавала яго, як граніт, — Цудадзейны гарачы камень, Соль жыцця, соль зямлі — сільвініт. Хведаровіч. Адшукалі ў глыбіні.. нафту, соль і сільвініты. Дубоўка.

2. Калійнае ўгнаенне, вырабленае з гэтай пароды. Да гэтага часу.. вазілі ў калгасы сільвініт — не зусім чыстую падкормку для пасеваў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфа́т, -у, М -фа́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Соль фосфарнай кіслаты, якая выкарыстоўваецца як угнаенне, а таксама ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. фасфа́тавы, -ая, -ае і фасфа́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ліевы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і калійны. Каліевая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Соль азоцістай кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перхлара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль хлорнай кіслаты.

[Ад лац. per — звыш і слова хларат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)