тыгры́ца, ‑ы, ж.

Самка тыгра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ра

‘два аднолькавыя прадметы; прадмет, які складаецца з дзвюх аднолькавых частак; мужчына і жанчына; самец і самка; дзве штукі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ра па́ры
Р. па́ры па́р
Д. па́ры па́рам
В. па́ру па́ры
Т. па́рай
па́раю		 па́рамі
М. па́ры па́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

барсу́к барсу́к, -ка́ м.; (самка барсука) барсучы́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільві́ца і льві́ца, ‑ы, ж.

Самка льва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́жычыха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Самка вожыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабры́ха, ‑і, ДМ ‑рысе, ж.

Самка бабра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жураўлі́ха, ‑і, ДМ ‑лісе, ж.

Самка жураўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зайчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Самка зайца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубры́ха, ‑і, ДМ ‑рысе, ж.

Самка зубра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласі́ха, ‑і, ДМ ‑сісе, ж.

Самка лася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)